Masz podejrzenie POChP? Dowiedz się, co robić

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc (POChP) to choroba charakteryzująca się stanem zapalnym w układzie oddechowym. Jest trzecią najczęstszą przyczyną umieralności na świecie. Nieleczona może prowadzić do inwalidztwa i życiowej niesamodzielności. Dlatego każdy, kto ma podejrzenie POChP, powinien jak najszybciej poddać się szczegółowej diagnostyce. Więcej o tym przeczytasz w naszym artykule.

Czym jest Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc?

POChP to choroba, która skutkuje nieodwracalnymi zmianami w drogach oddechowych i płucach. Jest konsekwencją długotrwałej ekspozycji na szkodliwe czynniki środowiskowe, w tym pyły, gazy oraz dym tytoniowy.

Choroba stopniowo powoduje pogorszenie kondycji, obniża ogólną wydolność organizmu oraz objawia się wyraźnymi trudnościami z oddychaniem. Według szacunków Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc ma około 380 milionów ludzi, z czego tylko w Polsce choruje około 2 milionów osób.

POChP klasyfikuje się jako chorobę ogólnoustrojową, rzutującą na wszystkie kluczowe funkcje organizmu. Mogą jej towarzyszyć także inne schorzenia, w tym osteoporoza, cukrzyca, rak płuca, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, choroba tętnic obwodowych, zaburzenia rytmu serca, zespół metaboliczny, rozstrzenie oskrzeli czy refluks żołądkowo-przełykowy.

Czynniki ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc

Podstawową i wciąż najczęstszą przyczyną POChP jest palenie wyrobów tytoniowych, w tym papierosów. Toksyny zawarte w dymie tytoniowym mogą wywołać przewlekły stan zapalny w układzie oddechowym, który jest charakterystyczny dla POChP.

Ważnym czynnikiem ryzyka choroby jest zanieczyszczenie powietrza. POChP diagnozuje się również u osób, które nigdy nie paliły, natomiast mieszkają w regionie charakteryzującym się bardzo wysokim zapyleniem.

Warto wspomnieć o tym, że istnieje szereg profesji zwiększających ryzyko zachorowania na POChP. Wynika to ze specyficznych warunków środowiskowych – w tym zapylenia powietrza oraz narażenia na wdychanie oparów chemicznych. Można tutaj wskazać takie zawody, jak górnik, hutnik, budowlaniec, rolnik, operator maszyn budowlanych, metalurg, pracownik zakładów chemicznych, sprzątaczka czy kosmetyczka.

Objawy budzące podejrzenie POChP

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się przez długi czas rozwijać zupełnie bezobjawowo lub dając tylko nieswoiste objawy, które wiele osób błędnie przypisze infekcji wirusowej, alergii czy przemęczeniu.

Dlatego każdy, kto ma powyżej 40 lat i znajduje się w jednej z opisanych wyżej grup ryzyka tej choroby, powinien zwrócić baczną uwagę na takie objawy jak:

• Przewlekły kaszel – utrzymujący się w ciągu dnia, rano i wieczorem, niemający charakteru napadowego, nasilający się pod wpływem czynników drażniących (smog, dym tytoniowy, pył).
• Duszność – początkowo może to być duszność wysiłkowa, jednak wraz z rozwojem choroby wiele osób zaczyna obserwować u siebie trudności z oddychaniem również w fazie spoczynkowej.
• Obniżona tolerancja wysiłkowa – czyli przewlekłe zmęczenie, awersja do wysiłku, wyraźne pogorszenie kondycji fizycznej objawiające się problemami z wchodzeniem po schodach, spacerowaniem, umyciem się etc.
• Odkrztuszanie plwociny – plwocina, czyli wydzielina z płuc, czasem o ropnym charakterze, może wskazywać na podejrzenie POChP. Szczególnie alarmującym sygnałem jest obecność w plwocinie śladów krwi – w takiej sytuacji należy pilnie zgłosić się do lekarza.

Więcej o objawach POChP czytaj na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/podstawowe-objawy/.

Nie lekceważ podejrzenia POChP

Jeśli podejrzewasz u siebie lub kogoś bliskiego Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc, to w pierwszej kolejności należy zgłosić się do przychodni. Podczas wizyty lekarz POZ przeprowadzi badanie osłuchowe i zbierze wywiad z pacjentem – na tej podstawie podejmie decyzję, czy pacjent powinien zostać skierowany na szczegółową diagnostykę pod kontrolą lekarza z poradni pulmonologicznej.

Podstawowym badaniem diagnostycznym jest spirometria, którą uzupełnia się o inne badania, w tym RTG klatki piersiowej, echo serca, EKG, pletyzmografię (badanie czynnościowe układu oddechowego), ergospirometrię (tzw. próbę wysiłkową) i gazometrię z pulsoksymetrią.

W przypadku zdiagnozowania POChP choremu zostanie zaproponowane odpowiednie leczenie. Podkreślamy przy tym, że POChP to choroba, której nie można całkowicie wyleczyć. Celem terapii jest złagodzenie objawów i danie choremu szansy na samodzielne, relatywnie komfortowe życie.

Konsekwencje POChP

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc rzutuje na całe życie chorej osoby. Zaniechanie leczenia i zlekceważenie pierwszych objawów może skutkować niesamodzielnością i uzależnieniem się od pomocy innych.

Wiele osób chorych na POChP rezygnuje z pracy zawodowej, stopniowo wycofuje się z życia towarzyskiego, przestaje wychodzić z domu (w zaawansowanym stadium choroby nawet pokonanie kilkunastu metrów może być olbrzymim wysiłkiem). To wszystko ma negatywny wpływ na psychikę chorego – dlatego częstym problemem w kontekście POChP są poważne zaburzenia psychiczne (włącznie z depresją).